Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Odium autem et invidiam facile vitabis. Duo Reges: constructio interrete. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Bork: Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
Istic sum, inquit.: At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Avaritiamne minuis?: Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Bork: Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Bork: Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente?

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Cur post Tarentum ad Archytam? Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Ut pulsi recurrant?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Contineo me ab exemplis.

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc
nostram comprehensionem summi boni.

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata
per se ipsa rerum scientia;

Ut Phidias potest a primo instituere signum idque perficere, potest ab alio inchoatum accipere et absolvere, huic est sapientia similis;

Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?